Wat als vergeven echt niet lukt...?

In mijn laatste posts schreef ik over vergeven (en hoeveel deugd dat kan doen). En dat zette me natuurlijk zelf ook weer helemaal aan het werk. De voorbije dagen was dit even een heel belangrijk thema in mijn leven en wat ik daarover heb gelezen, gedacht en onthouden wil ik heel graag met jullie delen.

Het voelt als een goede afsluiter van de vergevingsreeks. (Volgende week schrijf ik over iets anders, beloofd.)

Toen ik mijn beide blogposts schreef, voelde ik dat ik nog een beetje vast zat met dat stukje van het vergeven van anderen. Want soms heb je daar echt geen zin in. Of soms vind je dat veel te moeilijk. Soms ben je gewoon te hard gekwetst of geraakt en lukt vergeven je niet, hoe hard je dat ook zou willen.

Kan je dan niet verder met je leven? Ben je dan gedoemd om te blijven hangen in frustratie of boosheid? Nee toch, dat klopt toch niet?

Misschien moet je dat vergeven gewoon even loslaten?

Het is niet natuurlijk of gezond om wanneer je gekwetst en geraakt bent krampachtig te gaan proberen om de ander te gaan vergeven. Een goede eerste reflex is om altijd eerst bij jezelf stil te staan. Wat is er in jou geraakt? Waarom voel je je gekwetst? Welke wonden heeft die persoon in je aangeraakt?

Wanneer je wrok koestert ten opzichte van iemand, wil dat vaak zeggen dat die ander een heel diepe onderliggende pijn bij jou heeft geraakt. Vaak zijn dat pijnlijke stukken die je al superlang met je meedraagt.

Wanneer iemand je afwijst, voel je misschien de pijn uit je kindertijd toen jij ervan overtuigd raakte dat jij geen liefde verdient...

Wanneer je baas jouw idee niet goed vindt, raakt dit jou misschien zo hard omdat jij het gevoel had dat je als kind nooit iets goeds kon doen voor je ouders.

Wanneer jij je dood ergert dat je beste vriendin nooit naar jou lijkt te luisteren wanneer jij ergens mee zit, terwijl jij altijd voor haar klaar staat, zit er misschien een diepe pijn bij jou dat jij altijd degene bent die voor iedereen moet zorgen en dat er niemand voor jou zorgt, ook niet toen jij klein was en je ouders nodig had.

Dit zijn natuurlijk maar enkele voorbeelden. Het gebeurt zo vaak dat we ons ergens vreselijk aan ergeren. Of dat we geraakt of gekwetst worden door een opmerking die misschien niet zo bedoeld was. Of dat we heel veel pijn blijven meedragen van een moment dat we door iemand gekwetst werden.

Wat jou dan echt zou kunnen helpen is dat je het aandeel van die ander even loslaat en je gaat focussen op de pijn die bij jou al zo lang woont en nu geraakt wordt. Door te gaan zitten met die pijn, ernaar te luisteren en die pijn te genezen, merk je dat je ergernis, je wrok of boosheid ten opzichte van de ander veel minder worden. (En dat is waar die Ho'oponopono)

En na een tijdje realiseer je je dan misschien dat je die ander hebt vergeven. Zonder dat je daar krampachtig moeite voor moest doen. Of niet. Maar voel je je wel bevrijd en opgelucht ❤️

Wil jij graag meer weten over hoe je die oude pijnen zou kunnen genezen? Neem dan zeker even contact met me op via info@soulinbloom.be. Ik help je heel graag verder!